Het orkest begon met de speelse Sinfonie G-Dur van Johann Stamitz in de bewerking van Thomas Scharkowski. Mooie dynamiek, een ingetogen tweede deel en een meer uitbundige finale. Direct daarna nam Alberdina Markus het stokje van Cor over en dirigeerde een bijzonder mooie uitvoering van Calaces Impressioni Oriëntali, vaak donker en mysterieus, dan opeens helder en uitdagend dansend. Prachtig. Cor vervolgde het concert met de Sydney Overture van Herbert Baumann dat een impressie gaf van de drukke, grote stad. Het stuk werd gevolgd door het romantische Intermezzo Sinfonico uit de opera Cavalleria Rusticana van Pietro Mascagni in de bewerking van Otto Schick en Cor Roozendaal. Het laatste stuk voor het solo-optreden van Marion Eversdijk was het bekende zeer aansprekende Palladio van de Welshe componist Karl Jenkins. Een top-uitvoering.

De 15-jarige Marion, die al acht jaar harp speelt, wist met haar instrument het publiek te bekoren. Het intieme kerkje bood haar dan ook een prachtig podium. Ze speelde achtereenvolgens Nefeli van de Italiaanse componist Ludovico Einoudi, de 19^e-eeuwse hymne Just as I am van Charlotte Elliot en de elegant gespeelde Sarabande en Gigue, twee oude dansen in een modern jasje, van Bernard Andres. Ze werd beloond met een welgemeend applaus.

Na de pauze speelde ze twee stukken samen met het gecombineerde orkest: The Irish Immigrant, een volksmelodie in de bewerking van Cor Roozendaal, en het inderdaad dansende Dancing in the clouds van Maurizio Bignone, met daarin de bijna voelbare “druppeltjes”. Mooi en intiem.

De orkesten vervolgden met het Wiener Konzert van Konrad Wölki, een prima uitvoering vol schwung. Daarna het tedere Wiegenlied van Max Reger in de bewerking van Cor Roozendaal, de Botany Suite van Robert Schulz met in het eerste deel reminiscenties aan de ragtime en tenslotte de Strauss-klanken in een bewerking van Jean Linard als walsende afsluiting van een mooi en afwisselend concert.

Al met al een prima verzorgde avond met een goed orkest, dat ondanks hier en daar wat kleine onregelmatigheidjes toch steeds goed wist te boeien. ONI en Excelsior hebben ons zeker niet teleurgesteld!

Peter Wiesenekker

De avond werd geopend met Quem Vidistis Pastores, componist Herman Hollanders (bew. Benny Ludemann).  Een Middeleeuws geluid en een prachtig en passend begin van deze avond gevolgd door:
Sonate 6 “A Grand Orchestre”, componist Valentin Roeser (bew. Elke Tober-Vogt). Het orkest wist dit strak en spannend te spelen.

In het zonnetje: Alberdina Markus:
Haar 25 jaar assistent dirigentschap kon helaas niet gevierd worden op het moment suprême. Maar deze avond gaf Alberdina twee muziekstukken onder haar leiding ten gehore: In a Persian Market, componist Albert W. Ketèlbey (bew. Silvio Ranieri) en de nog bekendere Godfather Suite van Nino Rota (bew. Stephan Prophet). Waar in In a Persian Market de vrolijkheid de boventoon voert, laat de Godfather Suite je meevoeren naar een donkerder bestaan. Er werd prachtig gespeeld.

Feierlicher Reigen, componist Hermann Ambrosius. 
Dit stuk, geschreven voor mandoline orkesten, heeft iets magisch. De magie is volgens mijn leken mening te vatten in ‘alle instrumenten in het orkest zijn even belangrijk’. Iedereen heeft een even belangrijke rol en het maakt dat het orkest ‘vol’ klinkt. 

Na de pauze werd het concert vervolgd met Opus 54 Nr. 1 en Opus 54 Nr. 4 van Antonin Dvorák (bew. Gottfried Glöckner).  Walsend werden we voorbereid op het stuk Stemmingen, componist Cor Roozendaal. Een muzikale vertolking van het leven als het goed, iets minder goed, helemaal niet goed en dan weer goed gaat. Ik schoot in de lach op het moment dat de muziek zo duidelijk maakte dat je soms een dikke vinger moet uitsteken naar omstandigheden en je de keuze maakt om verder te gaan. 

Het Adagio for Strings, componist Barber (bew. Cor Roozendaal)
Het bracht mij in tranen door de schoonheid waarmee het werd gespeeld. Om dit stuk met een mandoline orkest te spelen moet je echt wel wat in je mars hebben. Vooral de sfeer van dit stuk, waarin het tempo zo bepalend is, was fantastisch. 

Het concert werd afgesloten met het Romantisches Konzertstück, componist Konrad Wölki. Ook hier is hoorbaar dat het is geschreven voor mandoline orkesten en in de regel kan ik de muziek van Wölki dan ook waarderen.  Een waardige afsluiting van een fijne avond.

Uiteraard kregen we een toegift nadat het publiek het orkest bedankte met een staande ovatie.
De avond sloot af met Air uit Orchester suite nr 3 van J.S. Bach, bew. Shaul Bustan

Ik had mij – zoals ik al schreef – zeer verheugd op dit concert. Na drie jaar te weer mogen spelen voor publiek en na drie jaar weer te mogen luisteren, wat een feest. 
Er is deze avond goed gespeeld, hoorde ik soms een foutje? Natuurlijk, maar perfectie is voor mij de liefde en de passie waarmee er deze avond is gespeeld. Een onderstroom van blijheid en misschien wel opluchting dat het weer kan. Ik krijg er een huppeltje van in mijn lopen.

Dank aan Cor Roozendaal en de beide orkesten voor een hele fijne avond.

Karin Jongsma

Zaterdagmiddag 28 augustus 2021. In het leuke dorpje Oudewater staat een prachtige kerk en daar begon om 15.00 uur een gratis toegankelijk concert door ONI uit Schiedam o.l.v. Cor Roozendaal.
Voor het eerst sinds bijna twee jaar weer naar een live concert met publiek. Wat keek ik hier naar uit. Helaas was ik niet aanwezig om 15.00 uur vanwege file op de weg maar toch heb ik ruimschoots kunnen genieten van dit mooie orkest.
Wat een vreugde.
Het was al super fantastisch om weer eens naar een concert te gaan en dan in deze mooie kerk waar de klanken van het orkest prachtig kleurden. De akoestiek was geweldig. Het orkest kon zo zacht niet spelen of je hoorde het, als het ruisen van de wind. Het heeft mij ontroerd tot in het diepst van mijn ziel. Om mij heen zag ik mensen die aan het genieten waren. Daar word je toch blij van. Het prachtige Air van Bach werd heel gevoelig uitgevoerd. En het Romantisches Konzertstück van Wölki op het eind liet de zon schijnen. ONI dank je wel voor deze middag. Van harte wens ik alle orkesten weer mooie optredens met publiek: dat geeft energie en vreugde.

Mieke van den Engel